In de laatste jaren van de vorige en eerste van deze eeuw kwam het elektronisch patiëntendossier of de digitale status in opkomst. Voor de fertiliteitszorg waren twee programma’s op de markt: Fertibase en OFO base, beide gelanceerd door farmaceutische bedrijven. In die tijd groeide ook het besef dat de afhankelijkheid van de farmaceutische industrie bij de aanschaf van deze programma’s ongewenst was, en dat het zinvol zou zijn in Nederland een elektronisch patiëntendossier op de markt te brengen, onafhankelijk van farmaceutische bedrijven. Probleem hierbij is dat de ontwikkeling van een digitaal patiëntendossier erg duur is en expertise vereist, zowel van de softwareontwikkelaars als van de artsen en embryologen.
Besloten werd om de voordelen van OFO base en Fertibase te combineren en als beroepsgroep het initiatief te nemen om een nieuw programma te laten bouwen. De Stichting Automatisering Fertiliteit werd opgericht en met toen nog financiële ondersteuning van de firma Serono werd een aanbestedingsprocedure gestart om de beste softwareontwikkelaar te vinden die deze klus kon klaren. Stb (tegenwoordig eFertility) kwam hierbij als beste uit de bus.
De ontwikkeling van het Landelijk Specialistisch Fertiliteits Dossier vergde veel van zowel de artsen als de ontwikkelaars.
Eind 2011 was een eerste versie gereed, die kon worden getest in Jeroen Bosch Ziekenhuis door Carl Hamilton. Talloze bugs, fouten en onduidelijkheden moesten nog worden gevonden en aangepast voor het programma gereed was voor definitief gebruik in fertiliteitsafdelingen.
Tot de eerste gebruikers behoorden Jeroen Bosch Ziekenhuis te ’s Hertogenbosch, Catharina Ziekenhuis te Eindhoven en Fertiliteitskliniek Twente te Hengelo. Al snel volgden meer gebruikers.
Parallel aan de ontwikkeling van het klinisch deel van het programma werd gewerkt aan een laboratoriumdeel. Dat liep wat vertraging op, waardoor het laboratoriumdeel later werd opgeleverd dan het klinisch deel.
Na de oplevering en implementatie stopte de geschiedenis niet. Er moesten onderdelen worden aangepast, en er was uitbreiding gewenst, bijvoorbeeld op het gebied van planning van het laboratorium. Deze doorgaande ontwikkeling vindt nog steeds plaats, altijd in nauw overleg tussen de Stb (tegenwoordig eFertility), de SAF en de gebruikers.
